دسترسی آسان به فهرست مطالب
آرماتور طولی در تیر های یکسره در تهران آهن
آرماتور طولی در تیر های یکسره : تیر های یکسره که روی بیش از یک دهانه امتداد می یابند ، وسط دهانه بین دو تکیه گاه به سمت پایین و بر روی تکیه گاه به سمت بالا تغییر شکل می دهد .
در این حالت تیر در قسمت پایین وسط دهانه کشیده و در قسمت بالا فشرده می شود ، اما بر روی تکیه گاه بر عکس ، تیر در قسمت فوقانی کشیده و قسمت تحتانی فشرده می شود .
بنابراین گاهی نیاز است که در مقاطع مختلف قطعات بتنی ، مقدار میلگرد ها ، متناسب با نیروی کششی وارد به هر مقطع تیر تغییر کند .
این تغییرات گاهی با کم و زیاد کردن میلگرد های راستا و در مواردی با تغییر محل میلگرد ، از پایین به بالا یا از بالا به پایین ، تامین می شود .
تیر های کنسولی
تیر های کنسولی که از قسمت بالا بارگذاری می شوند ، منحرف می شوند ، بنابراین میلگرد های کششی باید در قسمت بالا کار گذاشته شوند .
این میلگرد ها باید از خم کافی برخوردار باشند .
دیوار ها
دیوار ها معمولا در قسمت بالا و پایین به وسیله دال های سقف مهاربندی می شوند و در اثر وارد شدن بار های خارجی به طرف داخل منحرف می شوند .
برای جلوگیری از این امر ، در ضلع داخلی یعنی جایی که تنش وجود دارد آرماتور هایی قرار داده می شود .
گاهی اوقات هم ممکن است به تشخیص مهندس ، آرماتور هایی در اطراف گوشه بالای ضلع بیرونی کارگذاری شود .
پی ها
پی های منفرد ( مربع یا مستطیل )
این نوع پی ها بار متمرکز ستون را در وسط به طرف پایین و فشار یکنواخت خاک را به سمت بالا در سرتاسر کف تحمل می کنند .
بنابراین این پی ها تمایل دارند که در تمام جهات به طرف گوشه ها تاب بردارند .
در این نوع پی ها میلگرد گذاری در دو جهت عمود بر هم انجام می گیرد و در حداقل فاصله تعیین شده از پایین پی با رعایت حداقل پوشش بتن ، کار گذاشته می شوند .
شاید خواندن این مقاله برای شما جالب باشد : آرماتور های حرارت
پی های مرکب
این نوع پی ها بار ستون را از دو یا چند نقطه انتقال می دهند .
این پی ها در سراسر سطح خود به وسیله فشار یکنواخت خاک به سمت بالا نگهداشته می شوند .
گوشه های بیرونی این سازه ها تمایل به تاب برداشتن دارند و بین ستون ها و انتهای قسمت بیرون زده از سازه یا عضو اصلی خم می شوند .
نیروهایی که روی پی عمل می کنند تقریبا عکس نیروهایی هستند که روی تیر نرمال یا دال عمل می کنند .
به همین دلیل ، این قبیل پی ها نیاز دارند که با آرماتور های بالایی A و پایینی B و C تقویت شوند .
ارماتور های عرضی پایینی D و E نیز برای نگهداری از تاثر تابیدگی فراهم می شوند.
ستون ها
آرماتور های فشاری ستون ها
با آنکه هدف اصلی ارماتور در بتن مقاومت در برابر نیروی کششی است ، ولی از آن برای بالا بردن مقاومت در برابر نیروی فشار نیز استفاده می شود .
عادی ترین کاربرد فولاد برای نیروهای فشاری در ستون ها است .
اگر از بتن به تنهایی استفاده می شد ، ستون بسیار بزرگتری مورد نیاز بود که این کار غیر عملی بوده و وزن سازه را به طور چشمگیری افزایش می دهد .
از آن جا که آرماتور ها در حدود بیست برابر قوی تر از معادل مساحت بتن هستند ، برای انتقال قسمتی از بار ستون از آن ها استفاده می شود .
بتن و فولاد با یکدیگر کار می کنند و ستون حاصل ، از نظر اندازه بسیار کوچکتر و از نظر وزن بسیار سبکتر می باشد .
آرماتور های اصلی ستون در حالت فشاری هستند و چنانچه گیر دار نباشد با ر فشاری اجازه خواهد داد که آرماتور ها خم شوند و بتن را بشکنند .
برای جلوگیری از این امر ستون ها در فواصل مناسب خاموت گذاری می شود ، این خاموت ها کششی بوده و آرماتور های اصلی را در موقعیت خودشان نگه می دارند .
